پروتیینی که وجود آن در بدن باعث حمله قلبی و سکته مغزی میشود
تاریخ انتشار: ۱۸ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۱۷۶۵۹۳
آفتابنیوز :
ساینسدیلی در این گزارش با اشاره به اینکه «ماکروفاژها با عبور از شریانها و بلعیدن چربیها عروق خونی را باریک کرده و باعث بیماری قلبی میشوند»؛ با ادعای علمی جدید شماری از محققان آمریکایی آغاز میکند که بر این باورند که با حذف یک پروتئین خاص میتوان از این امر- که به طور بالقوه باعث حملات قلبی و سکته مغزی در انسان میشود- جلوگیری کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
ساینسدیلی گزارش خود را با اشاره به یافتههای جدید پژوهشگران دانشگاه کانکتیکات آمریکا آغاز میکند- که به تازگی اعلام کردهاند که عقیده دارند با حذف یک نوع پروتئین خاص شاید بتوان از باریک شدن عروق و ایجاد بیماری قلبی جلوگیری کرد و در عین حال خطر و احتمال حمله قلبی و سکته مغزی را نیز به میزان قابل توجهی کاهش داد.
به گفته این تیم پژوهشی؛ این پروتئین با نقشی که در رفتارهای بد ماکروفاژها دارد، در صورتی که حذف شود میتواند جلوی رفتار بد ماکروفاژها را بگیرد. در این زمینه همچنین توضیح داده شده که «ماکروفاژهایی که با عبور از شریانها و بلعیدن چربیها عروق خونی را باریک کرده و باعث بیماری قلبی میشوند؛ در واقع گلبولهای سفید بزرگی هستند که به عنوان خدمه مسوول پاکسازی در بدن حرکت میکنند. این ماکروفاژها، اما در بدن کسانی که به تصلب شرایین مبتلا هستند، مشکلساز بوده و خود میتوانند باعث ایجاد بیماری شوند».
ساینسدیلی در ادامه درباره این موضوع نوشته که «ماکروفاژها با خوردن چربیهای اضافی داخل دیواره سرخرگها گاهی عامل تحریک و التهاب سرخرگها میشوند و گاهی نیز با آزاد کردن پلاکها و لختههایی میتوانند باعث حمله قلبی، سکته مغزی یا آمبولی در سایر نقاط بدن شوند».
در نهایت در سطور بعدی گزارش، تیم پژوهشی بهداشت دانشگاه کانکتیکات یافته اصلی این پژوهش را ارائه میدهند.
بنا بر این گزارش؛ حذف یک نوع پروتئین خاص به نام «تیآرپیام۲» میتواند از این رفتار بد ماکروفاژها جلوگیری کند. به باور پژوهشگران این دانشگاه این پروتئین که با التهاب فعال میشود، در واقع به ماکروفاژها علامت میدهد که شروع به خوردن چربی کنند- و در نتیجه حذف آن موجب کاهش التهاب رگهای خونی و به طور کلی شریانهای بدن میشود.
اعضای این تیم پژوهشی ادعا کردهاند که به دنبال یافتن ارتباطی میان کاهش یا افزایش میزان پروتئین «تیآرپیام۲» در خون با شدت بیماریهای قلبی -عروقی هستند. موضوعی که اگر ثابت شود، به این معنا خواهد بود که با توجه به سطح پروتئین «تیآرپیام۲» در خون میتوان احتمال حمله قلبی و سکته مغزی را در یک فرد پیشبینی کرد.
منبع: شفقنامنبع: آفتاب
کلیدواژه: پروتیین قلب قلبی و سکته مغزی ماکروفاژ ها حمله قلبی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۱۷۶۵۹۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
باکتریها برای ما رشته سیم رسانا میسازند
رشتههای پروتئینی مهندسیشده که در ابتدا توسط باکتریها تولید میشدند توسط دانشمندان برای بهبود رسانایی الکتریسیته اصلاح شدهاند. در مقالهای که به تازگی در مجله Small منتشر شده است، محققان نشان دادند نانوسیمهای پروتئینی که با افزودن یک ترکیب زیستی به نام «هِم» اصلاح شدهاند، میتوانند الکتریسیته را در فواصل کوتاه هدایت کنند و انرژی را از رطوبت موجود در هوا دریافت کنند.
رشتههای پروتئینی مهندسیشده که در ابتدا توسط باکتریها تولید میشدند توسط دانشمندان برای بهبود رسانایی الکتریسیته اصلاح شدهاند. در مقالهای که به تازگی در مجله Small منتشر شده است، محققان نشان دادند نانوسیمهای پروتئینی که با افزودن یک ترکیب زیستی به نام «هِم» اصلاح شدهاند، میتوانند الکتریسیته را در فواصل کوتاه هدایت کنند و انرژی را از رطوبت موجود در هوا دریافت کنند.
دکتر لورنزو تراواگلینی، نویسنده اصلی این مقاله میگوید: یافتههای ما فرصتهای تازهای در بخش رشتههای سیم رسانا باز میکند، رشتههایی که مبتنی بر پروتئین بوده و برای توسعه قطعات و دستگاههای الکتریکی پایدار و سازگار با محیطزیست، قابل استفاده هستند. این نانوسیمهای مهندسی شده در آینده میتوانند به نوآوریهایی در برداشت انرژی، کاربردهای زیستپزشکی و حسگری محیطی منجر شوند.
پیشرفتها در زمینههای میان رشتهای که ترکیبی از مهندسی پروتئین و نانوالکترونیک است، نویدبخش توسعه فناوریهای پیشرفته بوده که شکاف بین سیستمهای بیولوژیکی و دستگاههای الکترونیکی را پر میکند.
دکتر تراواگلینی میگوید: هدف ما اصلاح مواد تولید شده توسط باکتریها برای ایجاد قطعات الکترونیکی است. این دستاوردها میتواند به عصر جدیدی از الکترونیک سبز منجر شود و به شکلگیری آیندهای پایدارتر کمک کند.
وی میافزاید: بسیاری از رویدادها در طبیعت به حرکت الکترونها نیاز دارند و این منبع الهامبخش روشهای جدید دریافت الکتریسیته هستند. به عنوان مثال، کلروفیل در گیاهان برای فتوسنتز نیاز به حرکت الکترونها بین پروتئینهای مختلف دارد.
باکتریهای طبیعی نیز از رشتههای رسانا موسوم به نانوسیم برای انتقال الکترونها در غشاهای خود استفاده میکنند. نکته مهم این است که نانوسیمهای باکتریایی که رسانای الکتریسیته هستند، پتانسیل تعامل با سیستمهای بیولوژیکی مانند سلولهای زنده را دارند و میتوانند در حسگر زیستی برای نظارت بر سیگنالهای داخلی بدن استفاده شوند. البته هنگامی که به طور مستقیم از باکتری استخراج میشود، این نانوسیمهای طبیعی به سختی اصلاح میشوند و عملکرد محدودی دارند.
دکتر تراواگلینی میگوید: برای غلبه بر این محدودیتها، ما یک فیبر را با استفاده از باکتری E. coli مهندسی ژنتیکی کردیم. ما DNA باکتری E. coli را اصلاح کردیم تا باکتریها نه تنها پروتئینهای مورد نیاز خود را برای زنده ماندن تولید کنند، بلکه پروتئین خاصی را که طراحی کرده بودیم، ساخته و سپس آن را مهندسی کند. ما در آزمایشگاه آنها را به نانوسیم تبدیل کردیم.
این تیم میدانست که پروتئین تولید شده توسط باکتریها به خودی خود رسانایی بالایی نخواهد داشت، آنها باید مادهای را به آن اضافه کنند.
هِم (Heme) یک ساختار حلقوی دارد که به حلقه پورفیرین معروف است و یک اتم آهن نیز در وسط آن قرار دارد. این ترکیب وظیفه حمل اکسیژن در گلبولهای قرمز از ریهها به بقیه بدن را بر عهده دارد.
به نقل از ستاد نانو، تحقیقات اخیر نشان داده است که وقتی مولکولهای هِم نزدیک به هم چیده میشوند، انتقال الکترون را امکانپذیر میکنند. بنابراین، دکتر تراواگلینی و تیمش هِم را در رشتههای تولید شده توسط باکتریها ادغام کردند. دکتر تراواگلینی میگوید: همانطور که انتظار داشتیم، با افزودن هِم به این رشته، پروتئین رسانا میشود، در حالی که رشته بدون هِم هیچ جریانی را نشان نمیداد.
انتهای پیام